





Już w październiku 1939 r. powołany został przez Chaima M. Rumkowskiego Wydział Szkolnictwa, mieszczący się przy ul. Franciszkańskiej 27. Dość szybko powstała sieć nauczania podstawowego i średniego. Po utworzeniu i zamknięciu getta, w roku szkolnym 1940/1941 działało 36 szkół podstawowych, 4 szkoły religijne, 2 specjalne, 4 gimnazja i 1 szkoła muzyczna. Uczęszczało do nich niemal 15 tys. dzieci. W szkołach działały też stołówki, bezpłatne dla najuboższych dzieci. Wydział Szkolnictwa organizował także na Marysinie dwutygodniowe turnusy kolonii i półkolonii. Szkoły zakończyły swoją działalność w październiku 1940 r., kiedy to do getta przesiedlono 20 tysięcy Żydów z Europy Zachodniej. Budynki szkolne zostały zamieszkane przez Żydów z Berlina, Frankfurtu, Pragi i Wiednia. Dalsze nauczanie dzieci miało charakter półtajny, lub też odbywało się w ramach dokształcania zawodowego pracowników.
„Rodzice starali się uparcie, byśmy się uczyły nawet w owych okropnych warunkach głodu, chłodu i wojny. Byli zdania, że nauka jest bardzo ważna i nie wolno jej przerywać mimo okropnej sytuacji. Gdy ukończyłam dziesięć klas, otrzymałam też zwaną małą maturę. Sam Rumkowski podpisał moje świadectwo.”
Rachela Grynfeld












Naszym drogowskazem jest praca
Bałuckie getto 1940-1944